Dit jaar... Wat een jaar. Er is zoveel gebeurt, maar ik mis de helft. De grote gebeurtenissen van het nieuws krijg ik allemaal wel mee. De kleinere dingen zoals de verhalen en avonturen op stal of op school die allemaal niet.
Voor mij is dit een jaar geweest van ziekte. Natuurlijk waren er ook leuke dingen en die ga ik eerst is opsommen.
Begin dit jaar ben ik een weekendje naar de achterhoek geweest met m'n vriendje. Ik heb een naaimachine gekocht (helaas nog niet veel mee gedaan vanwege de energie die het mij kost). Heel erg blij was ik toen ik te horen kreeg toch over te mogen naar mijn examen jaar (mits er wat aanpassingen in mijn profiel gedaan zouden worden, wat nu weer voor stress zorgt ). Animecon was ook zeker een van de hoogte punten. En dan die ene dag Abunai! ook. Het vele pokemons vangen was ook geweldig, gewoon een dagje naar zeeland omdat daar toevallig een pokemon go event was x'D. Ben heel blij dat we naar Doel geweest zijn (en dat het regende en donker was maakte het alleen maar extra creepy).
Het (mid)weekje in de ardennen moet er zeker bij staan want dit was wel echt een van de beste herinneringen voor dit jaar. En dan als laatste, dat ondanks alles vriendlief nog steeds bij mij is. Hij heeft mij zo enorm geholpen en gesteund!
Dit is een langer stukje geworden dan ik had verwacht.
Maar dit jaar stond vooral in het teken van ziekte en pijn. Beginnend vorig jaar december en helaas nog steeds bezig.
Na 9 maanden met extreme buikpijn is dat succesvol behandeld. Maar helaas haalt dat niet weg dat ik heel veel last van m'n benen heb, moeite heb met scherpstellen, soms ineens heel misselijk ben en niks kan binnen houden. Elke keer komt er wel iets naar voren wat "het ergste is". Dus na de behandeling van mijn maag darm lever arts ben ik terug gegaan naar mijn huisarts met de klachten over mijn uitvallende benen, wazige zicht, minder goed gehoor en pijn in spieren en gewrichten. -Ga maar aan de magnesium was zijn advies- daar schoten we dus niks mee op. Volgende week opnieuw een afspraak, want het is gewoon niet goed.
Misschien is het meest frustrerend ook wel dat de dingen die ik wíl doen gewoon niet kunnen. School bijvoorbeeld. Ik ben nog nooit zo bang geweest, zo vroeg in het jaar, dat ik het niet ga halen.. (als ik heel eerlijk ben zie ik het somber in, maar aangezien ik niet aangenomen kan worden op de HBO opleiding met deel certificaten ga ik ook geen vakken laten vallen om mijn lichaam meer rust te geven). 's Ochtends niet je bed uit kunnen komen omdat je benen het niet doen, wat er voor zorgt dat ik bijna elke dag mijn eerste 2 lessen mis. Als ik dan 's middags mijn lessen gehad heb gewoon niks meer kunnen van de pijn en vermoeidheid. En ik wil zo graag dingen doen. Naar mijn paard gaan is eerder uitzondering dan regel tegenwoordig, het totaal niet fit voelen is ook super naar en dan dat geheugen.. Wat een ramp is dat. Namen is iets waar ik nooit goed in ben geweest, maar als ik het vlak voor de les/toets door las wist ik het altijd op het moment wel.. Nou nee. Ik vergeet nog wat ik 's ochtends gegeten heb tegenwoordig.
Als ik iets hoop voor 2017 is dat ze achterhalen wat er aan de hand is en dat er iets aan te doen is. Ik ga duimen en hard ook, want een jaar zoals dit is echt verschrikkelijk.
